“Geçmiş bitti. Gelecek belirsiz. O halde sadece şimdi vardır.” Şüphesiz ki insan hayatında biri diğerinden daha önemli veya özel anlar vardır. Ancak genel olarak şimdiyi geçmişten veya gelecekten daha önemli kılan bir şey var mıdır? Şimdilerde pek çok kişinin dilinden düşmeyen bu anda kalcılık, carpe diem’cilik veya şimdiciliğin en büyük atalarından biri, ünlü imparator Marcus Aurelius. Kendisi böyle düşünmesine rağmen…
Bazen gün içinde yatay hayatın işlerine fazlaca gömüldüğümü fark eder, ruhumun nefes almak istediğini hissederim. Bu his geldiğinde materyal hayatın nesiyle kafa yoruyorsam -genellikle işimle ilgili bir detay olur- onu bırakıp camı açarım. Camdan dışarıyı izlerken, benim dışımda koskocaman bir alemin olduğunu, hayatın çok yönlülüğünü, her şeyin altından başka başka anlamlar çıkabileceğini ve ölümlülüğü hatırlarım. Bazen de kediler vasıtasıyla gelir…
“Zaten aşk dediğin, onu “o” sanmak, ondan “o”na ulaşmak, onu “o” yapmak değil mi? Kendinin ötesinde bir öteye uzanmak değil mi?” Cem Mumcu -Kendine Bakma Kitabı Konuya nerden bakacağız? İnsanla ilgili fenomenlere sadece biyolojik, sadece evrimsel ya da sadece kimyasal bir bakış açısıyla bakmak düşünsel çerçevemizi oldukça daraltır. Yani bu “sadece” durumu, fenomenlere anlam verebilmek açısından epey bir sıkıntılı.…
Eşya deyip geçme! Tam karşıdaki balkonda duran küflü paslı eski buzdolabı; ne zaman kafamı çevirsem orada, yanındaki diğer ıvır zıvırla yağmur, güneş, sıcak, soğuk demeden bekliyor. Bütün bunlara maruz kalmasına rağmen atılamayan, bir türlü gözden çıkarılamayan bir garip eşya. Bu eski buzdolabı ne zaman dikkatimi çekse hemen o evde yaşayan insanları düşünmeye başlıyorum: kimler, neciler hiç bilmiyorum, ama gözümün önüne…
Görmek işitmek duymak düşünmek ve konuşmak… koşmak alabildiğine başı dolu başı boş koş- -mak… Hehehey TARANTA-BABU hehehey, yaşamak ne güzel şey anasını sattığımın yaşamak ne güzel şey… Nazım Hikmet Geliyor sıram ansızın atlayacağım boşluğa ne çürüyen etimden haberim olacak ne gözlerimin çukurunda dolaşan böceklerden durup dinlenmeden ölümü düşünüyorum sıram yakın demek. Nazım Hikmet Nazım Hikmet’in farklı zaman dilimlerinde kaleme aldığı…
Zelda: 1959 yılında BBC’nin Face to Face programında Jung’dan Freud’un rüyalarının analizlerini anlatmasını istiyollar. Tepesi atan Jung “Aa olmaz canım, hiç yeri mi burası” diyor. Sonra “Aman o öldü ya hadi söyleyiver” diyollar. Jung da ne desin? “Saygı yaşamdan uzun sürer, iki gözümün çiçeyi” diyor.. Madem Zelda bu düşüncelere dalmış, ünlü psikiyatr Carl Gustav Jung’un “Kişiliğin Gelişimi” adlı kitabından alıntılar…