Bu yazıyı yazmaya başlamadan önce nöronlarım arasında birtakım çatışmalar yaşandı. Biri “kalk gidelim bu düşünce bize göre değil” derken öbürü “b.k yeme otur aşağı” diye homurdandı. İşin içinden çıkamayınca tanrılar meclisini toplamaya karar verdik. Hangi işin içinden çıkamadın derseniz, düşüncelerimi derleyip toplama işinin içinden. Dağınık düşünceleri toplamak gerekiyorsa vakit blog yazma vaktidir. Bu sebeple biraz felsefe yapacağız. Bazı soruları soramazsın,…
Aklımda “İyi hadi, bir günü daha yedik” düşüncesiyle eve dönüyorum. İnsanın sayılı günleri olduğunu bildiği halde bir günü daha yediği için sevinmesi de ayrı bir zavallılık ya neyse. Sanki hiçbir şey düşünmüyormuş gibi metrodaki yerimde otururken, o gün yaşadığım diyalogların özetini geçen zihin spikerim iş başında. Aslında kibar, makul ve ısrarcı olmayan bir insan olmama rağmen, insanlara kredi kartı almaları…
“Zaten aşk dediğin, onu “o” sanmak, ondan “o”na ulaşmak, onu “o” yapmak değil mi? Kendinin ötesinde bir öteye uzanmak değil mi?” Cem Mumcu -Kendine Bakma Kitabı Konuya nerden bakacağız? İnsanla ilgili her konuda olduğu gibi, aşk konusunda da indirgemecilik yapmadan, olaya sadece biyolojik, sadece evrimsel ya da sadece kimyasal bir bakış açısıyla bakmadan, bu işin bir de psikolojik, felsefik…
Eşya deyip geçme! Tam karşıdaki balkonda duran küflü paslı eski buzdolabı; ne zaman kafamı çevirsem orada, yanındaki diğer ıvır zıvırla yağmur, güneş, sıcak, soğuk demeden bekliyor. Bütün bunlara maruz kalmasına rağmen atılamayan, bir türlü gözden çıkarılamayan bir garip eşya. Bu eski buzdolabı ne zaman dikkatimi çekse hemen o evde yaşayan insanları düşünmeye başlıyorum: kimler, neciler hiç bilmiyorum, ama gözümün önüne…
Görmek işitmek duymak düşünmek ve konuşmak… koşmak alabildiğine başı dolu başı boş koş- -mak… Hehehey TARANTA-BABU hehehey, yaşamak ne güzel şey anasını sattığımın yaşamak ne güzel şey… Nazım Hikmet Geliyor sıram ansızın atlayacağım boşluğa ne çürüyen etimden haberim olacak ne gözlerimin çukurunda dolaşan böceklerden durup dinlenmeden ölümü düşünüyorum sıram yakın demek. Nazım Hikmet Nazım Hikmet’in farklı zaman dilimlerinde kaleme aldığı…
“Gölge, bilinçli ve bilinçdışı zihnin arasındaki eşikte bekler ve rüyalarımızda onunla, kardeş, dost, hayvan, canavar, düşman, rehber olarak karşılaşırız. O, bilinçli benliğimize kabul etmek istemediğimiz ve kabul edemediğimiz her şeydir; içimizdeki, bastırılmış, yadsınmış ya da kullanılmayan tüm özellikler ve eğilimlerdir.” Ursula K. Le Guin – Çocuk ve Gölge Gölge diğer bir deyişle insanın yüzleşmek istemediği karanlık tarafıdır. Gölge için Jung’un…
Hayatın anlamı geldi, el yakıyor. “Hayatın anlamı nedir?” Herkes bunu merak eder mi? Günlük telaşa ve akışa kapılmış sürüklenip giderek, bir anlam sorgusu ile meşgul olmadan yaşayan insanlar muhakkak vardır etrafınızda. Ama sorsak herkes anlamlı bir hayatı olsun ister. Peki nedir bu anlam? “Yaşamak, kendisi olabilmeyi ve yaşama etkin bir biçimde katılabilmeyi tanımlar. Bu, insanın kendi sorumluluğunu, bir başka deyişle…
D: Zelda’da da battaniye ile oturmak istiyormuş, yer var mı ona da? Ç: Yok, hiç yok. Bi kedi kıçı kadarı vardı sadece. D: Kocaman battaniye canım paylaşıverin hadi. Ç: Yok olmas, benim battamiyem. Birileri batar, birileri yaşar. Diyelim ki, 60 kişilik bir teknede 50 kişilik bir grup olarak refah içinde denizde yol alıyorsunuz (bu örnek zengin ülkeleri temsil etsin),…
Kedi sahiplenmek: Mantık bunun neresinde? “Bunların kılları çok dökülüyordur, zor olur temizliği filan…” “Bunlar da büyümeyen çocuk gibi ya, zor valla…” “Eşyalara filan da zarar veriyorlardır…” “Sevdirmiyor da canım, çok huysuz…” “Ben bunu sevmedim, bu çirkin, diğeri daha güzelmiş…” Alternatif -1: “Aman Ali Rıza Bey, tadımız kaçmasın” “Tabii biraz zor oluyor temizliği.” “Aynen bu kadar büyüyorlar işte, kehkeh.” “Tabii…
Zelda: 1959 yılında BBC’nin Face to Face programında Jung’dan Freud’un rüyalarının analizlerini anlatmasını istiyollar. Tepesi atan Jung “Aa olmaz canım, hiç yeri mi burası” diyor. Sonra “Aman o öldü ya hadi söyleyiver” diyollar. Jung da ne desin? “Saygı yaşamdan uzun sürer, iki gözümün çiçeyi” diyor. Pencereye bakarken bunları düşündüm diloç. Madem Zelda bu düşüncelere dalmış, ünlü psikiyatr Carl Gustav Jung’un…